• Slider4
  • Slider5
  • Slider 9

Προσδιορισμός Rhesus D εμβρύου

Περιγραφή

Η ασυμβατότητα της ομάδας αίματος Rhesus D (RhD) μεταξύ μητέρας και εμβρύου είναι η συχνότερη αιτία (αλλο)ανοσοποίησης όπου τα προκύπτοντα anti-D αντισώματα της μητέρας μπορούν να διαπεράσουν τον πλακούντα να προσκολληθούν στα εμβρυϊκά ερυθροκύτταρα που έχουν το αντιγόνο D και να τα καταστρέψουν. 1 Ο σχηματισμός των μητρικών αντισωμάτων ως απόκριση στο εμβρυϊκό αντιγόνο ονομάζεται(αλλο)ανοσοποίηση. H (άλλο)ανοσοποίηση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία εμβρυϊκής αναιμίας, ύδρωπα και τελικά τον ενδομήτριο θάνατο αν δεν αντιμετωπιστεί. Μεταγεννητικά, η καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων του νεογνού μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπερχολερυθριναιμία με εναπόθεση χολερυθρίνης στα νευρικά κύτταρα των βασικών γαγγλίων του ΚΝΣ, κατάσταση ευρύτερα γνωστή ως πυρηνικός ίκτερος, και αποτέλεσμα το νεογνικό θάνατο ή την σοβαρή νευρολογική αναπηρία στους επιζώντες. 2

Ο προσδιορισμός της κατάστασης RhD του εμβρύου σε έγκυες ασθενείς με anti-D αντισώματα κάνει τη διαχείριση της εγκυμοσύνης πολύ πιο εύκολη και αποφεύγει τις περιττές διαδικασίες σε ασθενείς με RhD(-) έμβρυο. 3 Ο εμβρυϊκός τύπος D μπορεί να πραγματοποιηθεί αποτελεσματικά 4 με την ανίχνευση ενός γονιδίου RHD από το κυκλοφορούν ελεύθερο (εκτός κυττάρων) εμβρυϊκό DNA στο πλάσμα RhD(-) εγκύων ασθενών.

Μοριακές εξελίξεις παρελθόν, παρόν και μέλλον

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού, υπάρχει κίνδυνος οι RhD(-) μητέρες να αναπτύξουν IgG αντισώματα, κατά των ερυθρών αιμοσφαιρίων του εμβρύου εάν το έμβρυο κληρονομήσει το ασύμβατο πατρικό αντιγόνο, RhD(+). Τα μητρικά IgG αντισώματα μπορεί να διασχίσουν τον πλακουντιακό φραγμό και να εγκαταστήσουν αιμολυτική νόσο στο έμβρυο και το νεογνό (HDFN). 6 Η αιμολυτική νόσος είναι μια κατάσταση που μπορεί να καταστεί απειλητική για τη ζωή. Στην καθημερινή κλινική πρακτική, όλες οι RhD(-) έγκυες ασθενείς παρακολουθούνται στενά με έμμεσο Coombs (τίτλος μητρικών αντισωμάτων) κατά τη διάρκεια της κύησης και όλα ανεξαιρέτως τα νεογνά ελέγχονται για την κατάσταση RhD κατά τη γέννηση. Εάν ένα νεογνό ταυτοποιηθεί ως RhD(+), η μητέρα θα λάβει anti-RhD προφύλαξη με χορήγηση ειδικής ανθρώπειας ανοσοσφαιρίνης εντός διαστήματος 72 ωρών από τη γέννηση του μωρού. Η χορήγηση anti-RhD ανοσοσφαιρίνης σε εγκύους RhD(-) αποτρέπει την ανοσολογική απόκριση της μητέρας κατά την έκθεση σε εμβρυϊκά RhD(+) ερυθρά αιμοσφαίρια και αποτελεί ένα σημαντικό προληπτικό μέτρο μείωσης της HDFN. 7 Συνεπώς η λήψη ανοσοπροστασίας αποτρέπει τον σχηματισμό των μητρικών αντισωμάτων anti- RhD που θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα σε επόμενες εγκυμοσύνες.

Η Rhesus (αλλο)ανοσοποίηση μπορεί να λάβει χώρα καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ιδίως όμως κατά το τελευταίο τρίμηνο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, κατά τη διάρκεια της κύησης, μικρές ποσότητες εμβρυϊκού αίματος εισέρχονται στη μητρική κυκλοφορία. Στις περιπτώσεις που η μητέρα και το έμβρυο είναι και οι δύο Rh(-) ή Rh(+) δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όταν όμως η μητέρα είναι Rh(-) και το έμβρυο Rh(+), τα εμβρυϊκά ερυθροκύτταρα μπορούν να ενεργοποιήσουν το σχηματισμό μητρικών IgG (anti-D αντισωμάτων) και η έγκυος να ευαισθητοποιηθεί. (Αλλο)ανοσοποίηση μπορεί επίσης να συμβεί από μετάγγιση Rh(+) αίματος, 8 λόγω αποβολής Rh(+) εμβρύου (αυτόματη ή θεραπευτική) 9 ή ακόμη και περιστασιακά κατά τη διάρκεια της αμνιοπαρακέντησης ή της βιοψίας χοριακής λάχνης. 10 , 11 Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες από τις κατά τόπους αρμόδιες εγχώριες και διεθνείς κοινότητες υγείας υπάρχει η σύσταση να προσφέρεται anti- RhD ανοσοπροφύλαξη σε μητέρες RhD(-), τουλάχιστον μια δόση από τις 28 έως τις 34 εβδομάδες της κύησης, 12 εάν κυοφορούν έμβρυα RhD(+) καθώς η παθητική ανοσοποίηση μείωσε δραματικά την HDFN τα τελευταία 50 χρόνια. 13 Η anti-RhD ανοσοσφαιρίνη παράγεται από ομαδοποιημένο πλάσμα αρρένων δοτών αρνητικών στο γονίδιο RHD μετά από παθητική ανοσοποίηση με RhD(+) ερυθρά αιμοσφαίρια και θεωρητικά ο κίνδυνος ιογενούς μολύνσεως της μητέρας είναι υπαρκτός. Η anti-RhD ανοσοπροφύλαξη δεν είναι απαραίτητη εάν το έμβρυο είναι RhD(-). Μια τέτοια στρατηγική θα εξοικονομούσε περίπου το 40% του συνόλου της ανοσοπροστασίας κατά της D που χορηγείται επί του παρόντος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 14 , 15 Όμως, τα αποτελέσματα πολλών μελετών έδειξαν ότι τα έμβρυα των RhD(-) εγκύων ασθενών θα μπορούσαν να προσδιορίζονται με RHD γονότυπο με αποδεκτό επίπεδο ακρίβειας. 16 – 18 Η ανακάλυψη του ελεύθερου εμβρυϊκού DNA (ffDNA) στο αίμα εγκύων ασθενών το 1997 19 οδήγησε ταχέως στην ανάπτυξη των μη επεμβατικών προγεννητικών τεστ (NIPTs) για την ανίχνευση της εμβρυϊκής κατάστασης RhD. 20 Το αντιγόνο RhD είναι το πλέον ανοσογόνο του αντιγονικού συστήματος Rhesus και ευθύνεται για το 78.4% των συνολικών (αλλο)ανοσοποιήσεων. 21

Η γονοτύπιση RHD του εμβρύου με τη χρήση μητρικού πλάσματος αποτελεί μια πραγματικά μεγάλη εξέλιξη στον τομέα της εμβρυομητρικής ιατρικής και γενικά της μαιευτικής τα τελευταία χρόνια. Η ενίσχυση του DNA μιας ή περισσότερων περιοχών του γονιδίου RHD μπορεί να προβλέψει τον γονότυπο RhD του εμβρύου με ακρίβεια > από 99%. 22 - 25 Αυτό σημαίνει ότι οι επεμβατικές διαδικασίες της αμνιοπαρακέντηση και της βιοψίας χοριακής λάχνης - οι οποίες ενέχουν μικρό αλλά σημαντικό κίνδυνο απώλειας της εγκυμοσύνης και μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο (άλλο)ανοσοποίησης σε εγκυμοσύνες που διατρέχουν κίνδυνο εμβρυϊκής αιμολυτικής νόσου - μπορούν να εγκαταλειφθούν. Η τεχνολογία βασίζεται στην ανάλυση του ff-DNA το οποίο ανιχνεύεται στο μητρικό πλάσμα ήδη από την 32η ημέρα της κύησης. Στη συνέχεια, το ff-DNA αυξάνει στο πλάσμα της εγκύου στο 3% και 6% της συνολικής ποσότητας του κυκλοφορούντος DNA κατά το δεύτερο και το τέλος του τρίτου τριμήνου, αντίστοιχα. 26 , 27

Όμως η ανάπτυξη της HDFN μπορεί να προέλθει και από άλλα συστήματα αντιγόνων όπως το KEL με το anti-K και το RHCE με τα anti-C, c και E. Η γονοτύπιση αυτών των αντιγόνων είναι εφικτή στο έμβρυο με τεχνικές NIPT 28 , 29 με υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα. 30

Το Fetal RhD test πραγματοποιείται στο ιατρείο μας. Η προγεννετική συμβουλευτική και η διαχείριση του αποτελέσματος παρέχονται δωρεάν. Παραλαβή δειγμάτων καθημερινά κατόπιν συνεννόησης.
Τα δείγματα αίματος στέλνονται στα εργαστήρια της LifeCodexx στην Γερμανία και τα αποτελέσματα λαμβάνονται εντός διαστήματος 9 ημερολογιακών ημερών. Κόστος 280 ευρώ
 
  1. Sarwar A, Sridhar DC. Rh-Hemolytic Disease. Book. StatPearls Publishing; 2022 Jan. PubMed | Bookshelf | Google Scholar
  2. Nassar GN, Wehbe C. Erythroblastosis Fetalis. Βοοκ. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2022 Jan. PubMed | Bookshelf | Google Scholar
  3. Avent ND. RHD genotyping from maternal plasma: guidelines and technical challenges. Methods Mol Biol. 2008; 444:185-201. PubMed | SpringerLink | Google Scholar
  4. Chan FY, Cowley NM, Wolter L, et al. Prenatal RHD gene determination and dosage analysis by PCR: clinical evaluation. Prenat Diagn. 2001 Apr;21(4):321-6. PubMed | Obstetrics & Gynaecology | Google Scholar
  5. Finning K, Martin P, Daniels G. The use of maternal plasma for prenatal RhD blood group genotyping. Methods Mol Biol. 2009; 496:143-57. PubMed | SpringerLink | Google Scholar
  6. Urbaniak SJ, Greiss MM. RhD haemolytic disease of the fetus and the newborn. Blood Reviews. 2000 Mar;14(1):44-61. PubMed | Elsevier | Google Scholar
  7. Hyland CA, O'Brien H, Flower RL, et al. Non-invasive prenatal testing for management of haemolytic disease of the fetus and newborn induced by maternal alloimmunisation. Transfus Apher Sci. 2020 Oct;59(5):102947. PubMed | Full Text TAS | Google Scholar
  8. Yazer MH, Triulzi DJ, Sperry JL, et al. Rate of RhD-alloimmunization after the transfusion of multiple RhD-positive primary red blood cell-containing products. Transfusion. 2021 Jul;61 Suppl 1:S150-S158. PubMed | Wiley Online Library | Google Scholar
  9. Murray S, Barron SL. Rhesus isoimmunization after abortion. Br Med J. 1971 Jul 10;3(5766):90-2. PubMed | Full Text PMC | PDF | Google Scholar
  10. Murray JC, Karp LE, RA Williamson, et al. Rh isoimmunization related to amniocentesis. Am J Med Genet. 1983 Dec;16(4):527-34. PubMed | Wiley Online Library | Google Scholar
  11. Brambati B, Guercilena S, Bonacchi I, et al. Feto-maternal transfusion after chorionic villus sampling: clinical implications. Hum Reprod. 1986 Jan;1(1):37-40. PubMed | Oxford Academic | Google Scholar
  12. Sainio S, Kuosmanen M. Hemolytic disease of the newborn has not vanished from Finland--routine protection of RhD negative mothers during pregnancy is justifiable. Duodecim. 2012;128(2):151-7. PubMed | Google Scholar
  13. Silver RM. RhD immune globulin: over 50 years of remarkable progress! BJOG. 2016 Jul;123(8):1347. PubMed | Obstetrics & Gynaecology | PDFGoogle Scholar
  14. Daniels G. Human blood groups. Oxford: Blackwell Science. 2nd ed, 2002. Ιnternet Αddress | Google Scholar
  15. Flegel WA. The genetics of the Rhesus blood group system. Blood Transfus. 2007 Apr;5(2):50-7. PubMed | Full Text PMC | PDF | Google Scholar
  16. Lo YM. Fetal RhD genotyping from maternal plasma. Ann Med. 1999 Oct;31(5):308-12. PubMed | Taylor & Francis Online | PDF | Google Scholar
  17. Costa JM, Giovangrandi Y, Ernault P, et al. Fetal RHD genotyping in maternal serum during the first trimester of pregnancy. Br J Haematol. 2002 Oct;119(1):255-60. PubMed | Wiley Online Library | PDFGoogle Scholar
  18. Finning K, Martin P, Summers J, et al. Effect of high throughput RHD typing of fetal DNA in maternal plasma on use of anti-RhD immunoglobulin in RhD negative pregnant women: prospective feasibility study. BMJ. 2008 Apr 12;336(7648):816-8. PubMed | Full Text PMC | Full Text BMJPDF | Google Scholar
  19. Lo YM, Corbetta N, Chamberlain PF, et al. Presence of fetal DNA in maternal plasma and serum. The Lancet. 1997, VAug 16;350(9076):485-7. PubMed | The Lancet | Google Scholar
  20. Lo YM, Hjelm NM, Fidler C, et al. Prenatal diagnosis of fetal RhD status by molecular analysis of maternal plasma. N Engl J Med. 1998 Dec 10;339(24):1734-8. PubMed | Full Text NEJM | PDF | Google Scholar
  21. Pahuja S, Gupta SK, Pujani M, et al. The prevalence of irregular erythrocyte antibodies among antenatal women in Delhi. Blood Transfus. 2011 Oct;9(4):388-93. PubMed | Full Text PMC | PDF | Google Scholar
  22. Rouillac-Le Sciellour C, Puillandre P, Gillot R, et al. Large-scale pre-diagnosis study of fetal RHD genotyping by PCR on plasma DNA from RhD-negative pregnant women. Mol Diagn. 2004; 8:23-31. PubMed | SpringerLink | Google Scholar
  23. Minon JM, Gerard C, Senterre JM, et al. Routine fetal RHD genotyping with maternal plasma: a four-year experience in Belgium. Transfusion. 2008 Feb;48(2):373-81. PubMed | Wiley Online Library | Google Scholar
  24. Στάμνα Κ. Μοριακή ανάλυση των φαινοτύπων του αντιγόνου D του αντιγονικού συστήματος Rhesus και η μελέτη της πολυμορφίας του. Διδακτορική διατριβή, Ιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 2008. Ιnternet Αddress 
  25. Legler TJ, Lührig S, Korschineck I, et al. Diagnostic performance of the noninvasive prenatal FetoGnost RhD assay for the prediction of the fetal RhD blood group status. Arch Gynecol Obstet. 2021 Nov;304(5):1191-1196. PubMed | Full Text PMC | SpringerLink | PDF | Google Scholar
  26. Lo YM, Tein MS, Lau TK, et al. Quantitative analysis of fetal DNA in maternal plasma and serum: implications for noninvasive prenatal diagnosis. Am J Hum Genet. 1998 Apr;62(4):768-75. PubMed | Full Text PMC | Full Text AJHG | PDF | Google Scholar
  27. Wataganara T, Chen AY, LeShane ES, et al. Cell-free fetal DNA levels in maternal plasma after elective first-trimester termination of pregnancy. Fertil Steril. 2004 Mar;81(3):638-44. PubMed | Fertility & Sterility | PDF | Google Scholar
  28. Finning K, Martin P, Summers J, et al. Fetal genotyping for the K (Kell) and Rh C, c, and E blood groups on cell-free fetal DNA in maternal plasma. Transfusion. 2007 Nov;47(11):2126-33. PubMed | Wiley Online Library | Google Scholar
  29. Scheffer PG, van der Schoot CE, Page-Christiaens GC, et al. Noninvasive fetal blood group genotyping of rhesus D, c, E and of K in alloimmunised pregnant women: evaluation of a 7-year clinical experience. BJOG. 2011 Oct;118(11):1340-8. PubMed | Obstetrics & Gynaecology | Google Scholar
  30. Gutensohn K, Müller SP, Thomann K, et al. Diagnostic accuracy of noninvasive polymerase chain reaction testing for the determination of fetal rhesus C, c and E status in early pregnancy. BJOG. 2010 May;117(6):722-9. PubMed | Obstetrics & Gynaecology | Google Scholar 

Μετρητής

Διαβάστηκε:
1647 φορές

Ιστορικό δημοσίευσης

Ημ/νία δημιουργίας άρθρου:
Σάββατο, 26 Νοεμβρίου 2022 22:00

Ημ/νία τελευταίας τροποποίησης:
Τρίτη, 11 Ιουλίου 2023 21:21

Συντάκτης άρθρου:
editor

Βιβλιογραφία

παραπομπές

Λεπτομέρειες

Copyright © 2022 - 2023, Δρ Αναστάσιος Κοκοβίδης

Share it

Ποιοι είμαστε

Η ιστοσελίδα emvriomitriki.gr σχεδιάστηκε αρχικά για να καλύψει τις απορίες και τις ανάγκες των εγκύων γυναικών. Όμως, λόγω του υψηλού επιστημονικού υλικού που περιέχει (άρθρα, βίντεο, φωτογραφίες, βιβλιογραφία) καθίσταται χρήσιμο επαγγελματικό εργαλείο σε φοιτητές, μαιευτήρες και άλλους επαγγελματίες υγείας που επιθυμούν να ανανεώσουν τις γνώσεις τους. Το έργο επιμελήθηκε ο ιατρός Αναστάσιος Κοκοβίδης.

Στοιχεία επικοινωνίας

Διαδρομή

Λεωφόρος Κηφισίας 26
Αθήνα, 115 26


info@emvriomitriki.gr
210 7771300










Κλείστε το ραντεβού σας Online!




Πριν ξεκινήσετε, Cookies
Πρόκειται για μικρά αρχεία/εργαλεία που μας βοηθάνε να οργανώσουμε καλύτερα την περιήγηση στην σελίδα μας καθώς και την ανάλυση της επισκεψιμότητας της σελίδας μας.